Een route vol obstakels

Gepubliceerd op 16 januari 2023 om 14:29

De opluchting die we ervaarden dat onze route vast stond en dat het voorgenieten kon beginnen was van korte duur. In de vorige blog vertelde ik al dat het überhaupt moeilijk was de route rond te krijgen omdat we te maken hadden met een populair vrij weekend van de Amerikanen. Maar voor ons gevoel hadden we het voor elkaar. De werkelijkheid bleek al gauw anders.

 

 

Ik wil jullie meenemen op onze zoektocht naar plekjes om te overnachten. Het kan belangrijke informatie zijn voor iedereen die een reis wil maken met een camper.

Op onze route staat Highway 1, oftewel Cabrillo Highway.  De laatste keer dat we hier waren was een gedeelte afgesloten door een lawine. Dat stukje wilde ik dolgraag zien. 

We hadden een aantal campings uitgezocht langs Highway 1 en we waren er klaar voor om deze te boeken. Tot onze grote schrik waren al heel veel campings vol. Geen idee waarom want op de data dat we daar naar toe wilden was, voor zover wij weten, niets bijzonders aan de hand. 

Snel naar campings in de omgeving gekeken en na heel lang zoeken hebben we er een paar gevonden die nog een plekje vrij hadden. Alleen de data die we in ons hoofd hadden klopte niet helemaal. We hebben toen wat geschoven, een dagje langer op de ene camping, een dagje korter op de andere, en ja, we konden boeken. Bizar dat het zo moeilijk was om een plekje te vinden, zeker als je bedenkt dat we dit deden meer dan zes maanden voordat we hier naar toe gingen.

Goed, één obstakel uit de weg. Nu snel de rest van de route vastleggen.

Het boeken van de volgende overnachting in Palm Springs ging zonder problemen. De stop daarna zou Las Vegas worden. Eén nachtje, midden in de week. We verwachten niet dat dit enig probleem oplevert. We bewaren dat wel om later te boeken, was onze gedachte. Zion National Park was nu eerst aan de beurt. Daar konden we exact 6 maanden voor aankomst boeken, geen dag en geen minuut eerder. Gewacht tot dat moment er was. We zaten klaar. We gingen naar de reserveringspagina en voerden, waarschijnlijk met tientallen anderen tegelijkertijd, de data in. We krijgen steeds de reactie dat het vol was. Het hart zonk me in de schoenen.
Niet Zion NP laten vallen, dacht ik. Daar wilde ik zo graag naar toe.

 

 

We overlegden wat we moesten doen. Moeten we toch maar een andere route samenstellen? We keken naar de verschillende opties maar die waren allemaal toch niet helemaal waar we naar op zoek waren. 

Frans besloot om het even te laten rusten en ging wat anders doen. Goed plan, dacht ik, even aan wat anders denken en dan komt er misschien zomaar een goed idee op om dit op te lossen.

Ik zit nog even te staren naar het computerscherm. Ik probeer het nog één keer, dacht ik. Ik opende de reserveringspagina, gaf weer de data in en ...... er was een plekje! Ik gaf een schreeuw van blijdschap. Heel snel vastgelegd en betaald. Pffff, die was van ons.

Even vroeg ik me af hoe dit kon. Alles was vol een paar minuten geleden. Als je dan bedenkt dat je bij Zion NP pas na 14 dagen je boeking mag annuleren dan stuitte ik op een raadsel. Het enige dat ik kon bedenken is dat iemand net voor ons het plekje had geselecteerd maar pas bij de betaalpagina besloot toch niet door te gaan met de reservering.

Nou ja, hoe het ook is, maakt niet uit, onze reservering staat vast.

We konden de route vervolgen zoals gepland. De volgende stop was de Grand Canyon North Rim. Een rustig stukje Grand Canyon Nationaal Park, dat iets afgelegener ligt dan de South Rim, en spectaculair uitzicht heeft op de Grand Canyon.

Ook daar kun je pas zes maanden van te voren boeken. We wachtten rustig de datum af en zaten weer klaar voor de computer. En, zo mooi, daar waren best nog wat plekken beschikbaar. Opgetogen keken we welke plek het leukst was om te staan met de camper. We opende de eerste en daar stond dat die niet geschikt was voor een camper van 30 foot. Nog een paar geopend en, ja hoor, allemaal niet geschikt voor onze camper. Jeetje, wat een domper. Het was een goede les, check eerst of je wel met de door jou geboekte camper een park in kunt. 

Oké, het is niet anders, Gelukkig konden we voor de North Rim snel een alternatief bedenken. We passen de route aan zodat we naar de South Rim gaan. Daar is het boeken van een plekje een stuk makkelijker. In het verleden hebben we dat een aantal keer gedaan en dat ging altijd zonder moeite. Gelukkig nu ook. We hadden bijna onze halve reis geboekt.

 

Niet zo'n mooie camping als op de North Rim maar wel midden in Grand Canyon National Park

 

De volgende plekjes, in Kingman en Barstow, lieten we even voor wat het was. Dat zouden we later doen. Dat zijn gelukkig geen mega populaire plekjes om te overnachten. Belangrijker was wat daarna zou komen, Sequoia en Kings Canyon National Parks en Yosemite. 

Nou is het zo dat we hoe dan ook voor een bezoek aan Sequoia en Kings Canyon geen camping in het park kunnen boeken, daar is het simpelweg niet toegestaan het park in te gaan met een grote camper.  Daar boeken we een camping buiten het park en huren voor een dag een auto.  Gelukkig ging dit zonder problemen.

En toen kwam Yosemite National Park. 15 Januari om vier uur zouden de plekjes vrijgegeven worden voor de periode dat wij daar naar toe wilden gaan. We zaten klaar. We zagen 10 minuten van te voren al dat de plekjes vrij waren om te reserveren. Boeken lukte alleen niet omdat het nog geen 4 uur was. Precies om 4 uur selecteerde we de campingsite die op beschikbaar stond. Mijn hart maakte een sprongetje, zou het zo makkelijk gaan. Nou dat sprongetje werd een duik in de diepte want een pop-up venster verscheen met de melding dat iemand ons voor was. Megasnel een andere geselecteerd, weer hetzelfde verhaal. We probeerden nog wat sites maar overal dezelfde melding. Het ging niet lukken. Binnen 5 minuten zat alles bommetje vol.

Direct gekeken of één van de andere campings in het park, op wat minder gunstige plekjes, nog een plaats vrij hadden.  En ja, er was er één helemaal in het zuiden van het park. Deze ligt niet op de busroute dus dat betekend dat je elke dag met de camper erop uit moet om het park te verkennen. Nou ja, het voordeel is dat we in het park zitten en niet voor de ingang van het park in een lange file hoeven te wachten om naar binnen te gaan. Gewoon vroeg op pad, de camper bij Yosemite Valley parkeren en vandaar verder met de gratis shuttle bus om het park te verkennen. Niet ideaal maar een goede tweede keuze.

De Wawona Campground in Yosemite is dan wel tweede keus maar de weg naar het dorp biedt prachtig uitzicht.

 

Wat ons betreft hadden we alle obstakels uit de weg geruimd. We besloten direct de andere nog openstaande campings te reserveren. Als eerste probeerden we Las Vegas. Midden in de stad heb je in tegenstelling tot andere steden, grote campings. Tot onze schrik zat alles vol. Er blijkt een enorm festival te zijn, geen plekje meer te krijgen.

Ik weet dat we deze reis in het teken hebben staan van natuur maar even een stad in is toch wel leuk. Een teleurstelling dus dat dit aan onze neus voorbij gaat. Nu wordt het kamperen buiten de stad, in Red Rock Canyon. Ook heel leuk maar hier vind je niet de flikkerende neon verlichting en een verzameling van maffe mensen.

Gelukkig ging het daarna een stuk voorspoediger bij de overige campings. De reis is geboekt.

Ik moet zeggen dat dit voor het eerst geen gemakkelijke reis was om rond te krijgen. Of het ligt aan het feit dat iedereen na Corona massaal op vakantie gaat of dat we gewoonweg pech hebben gehad, ik weet het niet. 

Voor iedereen die net als wij een campingplek in een van de populaire nationale parken wil reserveren: Zorg dat je voorbereid bent en op het juiste moment boekt. Kijk op de sites wanneer je mag boeken en zit klaar op het exacte tijdstip dat de reserveringen open gaan. En dan, fingers crossed.