Op onze reis die we over een kleine twee maanden maken, brengen we een bezoek aan Twin Falls in Idaho. Deze plek kwam ik bij toeval tegen toen ik op zoek was naar een leuke route die ons van Salt Lake City via Craters of the Moon naar West Yellowstone zou brengen.
Twin Falls is een plaatsje wat de naam al doet vermoeden, waar watervallen zijn te zien. De plaats heeft inderdaad een naam die gelijk is aan een waterval maar die ligt best een stukje verwijderd van de stad. Verrassend genoeg ligt er dichter bij de stad een veel grotere waterval met een heel andere naam, Shoshone Falls.
Deze watervallen worden gezien als de Niagara Falls of the West. En dat is niet raar want deze zijn enorm hoog, zelfs 14 meter hoger dan de beroemde watervallen in het noordoosten van Amerika. De breedte is echter een ander verhaal, daar blijven de Niagara Falls heer en meester.
Er is nog een verschil tussen de twee watervallen. De Niagara Falls kun je het hele jaar door zien. Het geweld van die waterval is in de warme zomermaanden of de herfst nog steeds indrukwekkend. Dat is bij de Shoshone Falls niet het geval. Daar kun je het beste naar toe gaan in het voorjaar. In de overige maanden kan het zijn dat het een stuk minder indrukwekkend is om te bezoeken. Je kunt wel geluk hebben want is er veel sneeuw gevallen in de wintermaanden, dan zal de waterval een stuk langer groots naar beneden vallen.
De rivier die hier stroomt heet de Snake River en het grappige is dat deze helemaal doorloopt tot aan Yellowstone, de plek waar we hierna via Idaho Falls naar toe trekken. We volgen dus bijna dezelfde route als deze grote grillige slang door het landschap. De rivier loopt langs plekjes die prachtige plaatjes opleveren.
Maar zoals ik begon zocht ik een route die ons via Craters of the Moon naar Yellowstone zou brengen. Dat is een plek waar ik al lang een keer naar toe wil. Ik hou van vreemde landschappen. Op de een of andere manier kan ik zonder problemen de schoonheid zien van een uitgestrekt dor woestijnlandschap maar ook van tot de horizon reikende gele tarwevelden waarbij het enige dat je ziet zacht wuivende pluimpjes zijn. Ik hoor van veel mensen dat ze dit saai vinden, ik dus niet. Craters of the Moon trekt me omdat het een totaal zwart geblakerd landschap weergeeft. Het zijn grote lavavelden. Dit bijna sinistere uiterlijk lijkt me geweldig om een keer te bekijken. Ik heb eerder van die lavavelden gezien in andere landen in de wereld en die vond ik ook een enorme indruk maken.
Overnachten doen we niet op die plek. Van Twin Falls is het maar een kleine rit om bij dit park te komen. Dat geeft ons voldoende tijd om een bezoek te brengen, wat wandelingen te maken maar vooral ook de scenic route door het park te volgen. Als we hier tot de avond blijven is dat niet erg, want daarna is het ook maar weer een kort ritje naar Idaho Falls. Ons hotel is daar geboekt dus daar hoeven we ons geen zorgen over te maken.
Idaho Falls is puur een tussenstop. Na de overnachting daar gaan we direct door naar Yellowstone National Park. Ook dit is een park dat al jaren op mijn verlanglijstje staat. We blijven daar best een aantal dagen dus ik ga er van uit dat we veel kunnen zien van dit toch wel immense park.