Het bezoek aan Ash Fork duurde langer dan verwacht. We hopen maar dat de rest van de route niet teveel van dit soort verrassingen in zich heeft want dan is het de vraag hoe laat we aan zullen komen in Kingman en daar wil ik ook nog wel het een en ander zien.
We vervolgen de reis verder op Route 66. Vanaf het museum in Ash Fork rijden we de andere kant het terrein af. Daar komen we uit op de I-40. We volgen deze even tot we bij de afslag komen naar Old Route 66. Dit is een van de oudste stukjes van deze weg in Arizona. Het is dan wel oud maar stukken beter onderhouden dan de I-40 die vol gaten en hobbels zit.
We rijden door heuvelachtig landschap met hier en daar een struik en boompje. Alleen het besef dat dit een hele oude route is herinnert aan Route 66. Langs de weg is verder niet veel te zien.
Dat verandert als we bij Seligman aankomen. Direct worden we overstelpt door allerlei uithangborden, gebouwen, old timers die je meenemen naar ver vervlogen tijden. Het lijkt alsof de tijd heeft stilgestaan.
Dat is eigenlijk helemaal niet het geval. In 1978 werd in deze buurt de I-40 aangelegd. Een grote snelweg die de tweebaansweg van Route 66 op de achtergrond drong. De plaatsjes langs de route verloren gestadig hun klandizie. Bedrijven konden hun hoofd niet langer boven water houden. En zo veranderden sommige al snel in spookstadjes. Dit was ook bijna het geval in Seligman.
Seligman organiseerde een enorme lobby om de stad nieuw leven in te blazen. Ze kregen het voor elkaar om de oude binnenstad, waar Route 66 doorheen loopt, aan het nationaal register van historische plaatsen toe te voegen en legden hun focus op het toerisme. Dat deden ze met groot succes. Nu is bijna elk gebouw in de hoofdstraat een toeristische attractie. Het is of een museum, een restaurant, een souvenirwinkel of een combinatie hiervan.
Een impressie van Seligman
Je kunt hier makkelijk een tijdje doorbrengen. Een plek uitlichten is lastig. Er is veel van hetzelfde, elke keer met een kleine twist. Maar als ik het mag zeggen dan zou ik zeker een bezoekje brengen aan Delgadillo’s Snow Cap. Naast dat het een echte historische locatie is, kun je hier ook heerlijke hamburgers eten. De hamburgers hebben inmiddels een normale naam maar in het verleden kon je hier een "cheeseburger with cheese" en "Burger with dead chicken" kopen. Typische humor die je vaker ziet op Route 66.
Na dit bezoek vervolgen we de weg. We passeren een aantal plaatsjes maar die nodigen niet echt uit om te stoppen. We rijden langs Keepers of the Wild Nature Park vlakbij Valentine, een dierenopvang voor exotische dieren die ooit in privé bezit waren maar of zwaar verwaarloosd werden of afgestaan zijn. Hier had ik wel even willen stoppen maar de tijd haalt ons in. We zijn al halverwege de middag en we moeten nog een stukje.
Onze volgende stop is bij Hackberry General Store in het gehucht Hackberry. Alleen al de buitenkant zorgt ervoor dat je stopt. Een geweldige iconische Route 66 locatie. In het gebouw wat aan de buitenkant aangekleed is met allerlei items zoals oldtimers, een oud tankstation en honderden oude reclame borden, vind je een general store. Alhoewel je hier echt allerlei dingen kunt kopen ligt hier vooral de nadruk op souvenirs. Wat het speciaal maakt is de wijze waarop deze worden getoond. De inrichting komt over als een klein grappig museum.
Een impressie van de Hackberry General Store
De tijd begint nu echt te dringen, we moeten door naar Kingman. Daar is een Route 66 museum dat ik graag wil bezoeken maar om 4 uur dicht gaat. We arriveren om half 4 en daar blijkt dat het museum weliswaar om 4 uur dicht gaat maar de laatste bezoekers om 3 uur naar binnen mogen, niet later.
Of de mevrouw bij de kassa zag dat ik hevig teleurgesteld was, weet ik niet, maar ze zei dat ze wel voor ons een uitzondering wilde maken. We mochten gratis naar binnen om snel even een rondje te doen. Daarnaast gaf ze ons een gratis ticket mee voor de volgende dag zodat we op ons gemak het museum konden bezoeken. Een cadeautje.
We zijn snel door het museum gegaan en onze indruk was dat het leuk was maar niet bijzonder genoeg om de volgende dag voor terug te komen.
Om 4 uur komen we naar buiten en besluiten naar onze camping te gaan. Het was een volle dag waar we veel Route 66 hebben gezien. Genoeg om een paar jaar op te teren.