Country music met een apart sausje

Gepubliceerd op 7 september 2019 om 11:54

Het is onze trouwdag vandaag. Bij de voorbereiding van de reis besloten we dat we iets speciaals wilde doen op de plek waar we op dat moment zouden verblijven. We wisten al snel dat dit Nashville zou zijn. Nou is er natuurlijk genoeg te doen in Nashville maar hoe leuk is het om een speciaal optreden van iets of iemand mee te maken. Daar gingen we naar op zoek.

In Nashville zijn overal en altijd optredens. Veelal op kleine podia maar er zijn ook grote concerten. Wij zochten naar iets groots, iets bijzonders, liefst een bekende artiest maar in ieder geval een spektakel. Zul je natuurlijk net zien dat er op dat moment niets op de kalender staat. Wel de dagen ervoor of daarna, maar niet als wij er zijn. Gelukkig is er dan nog de Grand Ole Opry. Deze beroemde show, een radio opname, kun je het hele jaar tijdens de weekenden en op de dinsdagen bijwonen. We zijn er op een dinsdag dus de keus is snel gemaakt, hier gaan we naar toe.

De shows in de Grand Ole Opry zijn gauw uitverkocht dus hebben we snel kaartjes gekocht. Mooie stoelen, boven op het balkon, bijna recht voor het podium.

Ik had best grootse verwachtingen. Frans was hier jaren geleden al eens geweest en had een geweldige show meegemaakt die het best te vergelijken is met een groots muzikaal feestje. Daar had ik ook wel zin in.

De Grand Ole Opry verzorgt al sinds het begin van de vorige eeuw radioshows. Artiesten, aanstormend talent en grote namen, treden op voor een grote zaal met veel publiek terwijl alles live te volgen is via de radio. De speellijst wordt vaak pas kort van te voren bekend gemaakt waardoor het in de meeste gevallen een verrassing is wie je gaat zien en horen. Zo ook in ons geval. Ik had zo'n vier maanden van te voren geboekt en zag twee artiesten waar ik nog nooit van had gehoord op de speellijst staan. Natuurlijk even YouTube bekeken en het viel niet tegen.

Travis Denning, een jong aanstormend talent op het podium

Naargelang de reis en ons bezoek aan de Grand Ole Opry naderde hield ik de speellijst in de gaten. Het duurde best lang voor de definitieve lijst bekend werd gemaakt. Maar niet lang voor we vertrokken stond 'ie er. Tot mijn verbazing bleek het dat de avond waar we kaartjes voor hadden gekocht geen gewone uitzending zou worden. De show zou deze avond in het teken staan van de Amerikaanse strijdkrachten.

Iedereen die iets van Amerika weet is bekend met het feit dat strijdkrachten als de grootste helden worden gezien. Waar je heen gaat, ze worden geëerd, of het nu gaat om een show bij Seaworld of een achteraf optreden in een klein knijpje. Er is dan altijd veel geklap, gejuich, trots rechtop staan met je hand op je hart. Ik kon me met de beste wil van de wereld niet goed voorstellen hoe ze dit in een uitbundige muzikale show gingen verwerken. En daarbij moet gezegd worden, ik had gehoopt op iets bijzonders, een spektakel, maar deze variant stond niet op mijn wensenlijstje. Ik had zin in een avond vol goede muziek.

De start van de show zou buiten plaatsvinden waar bijzondere personages, die iets betekent hebben voor de Amerikaanse strijdmacht, via een rode loper zouden worden verwelkomt. Ondanks dat ik hier dus helemaal niets mee heb besloot ik er het beste van te maken. We gaan gewoon dit voorprogramma bijwonen. Wie weet wordt het toch leuk.

Na een dagje museum bezoek in Nashville zijn we nu klaar om naar de Grand Ole Opry af te reizen. Als we aankomen blijken we het 'belangrijkste' stuk van het voorprogramma te hebben gemist, de rode loper parade. Er staan nog wel wat trommelaars die er vrolijk op los slaan. Jammer, maar het is niet anders.

Het publiek wat om de trommelaars staat is aardig op leeftijd. Mmm, wat gaat dit worden? Snel naar binnen en onze stoelen opzoeken. Gelukkig zie ik dat in de lobby de leeftijd van de bezoekers varieert, van jong tot oud loopt zie je rondlopen . We stappen de zaal in, gaan zitten op onze stoelen en we constateren dat het uitzicht op het podium is wat ons van te voren is beloofd, perfect zicht op het podium. Wat mij betreft mag de show beginnen.

Het lijkt een normale radio-uitzending te worden. Er wordt wel iets verteld over het thema van de avond maar voor de rest is het gewoon muziek. Dat verandert na de eerste twee optredens. Na elk optreden wordt één van de mensen die via de rode loper is binnengekomen in het zonnetje gezet waarbij de hele zaal helemaal uit zijn dak gaat. Op heel veel plaatsen in de zaal zitten (ex)militairen die elke vijf minuten worden gevraagd op te staan waarna ze letterlijk even in de spotlight worden gezet. Voor mij hoeft dit niet zo, de spotlight mag wat mij betreft op het podium blijven.

Een van de militaire gasten die op het podium in de spotlight werd gezet is de veteraan Ernie Andrus. Het interview met deze 95-jarige, die heeft gediend tijdens de Tweede Wereldoorlog, was echt indrukwekkend. In 2016 reisde hij als oudste persoon ooit te voet dwars door Amerika. Hij startte in San Diego en eindigde op Saint Simons Island in Georgia. Vorige maand is hij begonnen aan zijn tweede tocht. Hij legt dezelfde route af maar nu in omgekeerde richting. Hij zamelt geld in voor het enig nog overgebleven en gerestaureerde LST 325 Ship Memorial in Evansville. Als hij de tocht heeft voltooid heeft hij naar verwachting een leeftijd van over de 100 jaar bereikt.

De 95-jarige Ernie Andrus die nog heeft gediend tijdens de Tweede Wereldoorlog

Na de eerste twee 'normale' optredens staat de muziek volledig in het teken van het leger. Nou hou ik muziek, zelfs als de teksten gaan over het militaire leven, maar om tussendoor continu te praten over het leger en allerlei heldendaden van de Amerikaanse strijdmachten is wat mij betreft wel een beetje overdaad aan nationalisme. De eerlijkheid gebied dat er, onder deze met een militair sausje overgoten optredens, ook gelukkig geweldig optredens te zien van countrylegendes Trace Adkins en Craig Morgan. Als ze niet praten over hun relatie met het leger en doen waar ze goed in zijn, is het volop genieten.

Mijn tip voor iedereen die hier heen wil gaan en een lekker muzikaal country feestje wil meemaken, probeer naar reguliere opname te gaan. Naar zeggen is dat een stuk leuker, gezelliger en staat, waar de meeste voor komen, de muziek centraal.